sobota, 16 lipca 2011

Wysypisko dziwnych myśli

*Im więcej chcesz, tym więcej dostajesz… po dupie.

*Szczęście to takie dziecko. To się w chowanego chce bawić, to w berka.

*Latać można na dwa sposoby. Pokonać grawitację albo udać się tam gdzie jej nie ma. Tylko, że pierw tak czy inaczej trzeba pokonać grawitację.

*Dlaczego ludzie boją się duchów? Przecież gdyby ktoś zobaczył ducha to miałby niepodważalny dowód na istnienie życia pozagrobowego, co moim zdaniem jest jak najbardziej pozytywnym wydarzeniem. No chyba, żeten ktoś boi się, iż zobaczenie ducha to przejaw choroby psychicznej.

*Najwygodniej jest czekać aż owoc sam spadnie z drzewa. Tyle że owoc wtedy może się już okazać popsuty albo nadryziony przez kogoś innego.

*Serce dziewczyny, która desperacko łaknie miłości, jest jak lampa Alladyna. Wystarczy potrzeć, żeby jego właścicielka była gotowa spełnić każde życzenie…

*Im jesteś większy, tym większy rzucasz cień. A nikt nie lubi stać w cieniu.

*Słowa są jak woda, dopasowywują się do naczynia, w którym na chwilę obecną się znajdują…

*Wyobraź sobie, że materializuje się przed tobą dżin i oferuje rzucenie zaklęcia, które sprawi, że Twoje życie będzie wyglądać dokładnie tak jak jak sobie wymarzysz. Niestety jest to początkujący dżin-pierdoła i otwracie się do tego przyznaje, mówiąc że szansa na udane zaklęcie to 60%, a jeżeli zaklęcie się nie powiedzie to Twoje życie potoczy się według najczarniejszego scenariusza. Zgadzasz się przyjąć ofertę dżina? (oczywiście oferta jest darmowa)

*Cierpisz na dziwną chorobę, która za 3 dni sprawi, że zupełnie bezboleśnie umrzesz. Lekarze mówią, że jedyną szansą na przeżycie jest długa i ciężka operacja, która musi zostać koniecznie przeprowadzona BEZ jakiegokolwiek znieczulenia czy narkozy, a do tego szanse na jej powodzenie są znikome, gdzieś w pobliżu 1%. Umierasz w spokoju, czy zgadzasz się na operację?

sobota, 9 lipca 2011

Inny świat

   Przyznaję, Miriam wywarła na mnie spore wrażenie. Drobna Meksykanka podróżująca samotnie autostopem po Europie, nocująca na zasadzie coachsurfingu, przekonana że świat w każdym swoim szczególe jest przezabawnym miejscem, czemu dawała wyraz nieustannymi salwami śmiechu. Bardzo polubiłem jej głos, windowany często do wysokich częstotliwości przez tę jej wewnętrzną radość. Być może dla wielu ludzi głos jest mało istotny, ale nie dla mnie. Jeszcze do niedawna tak jak większość facetów uważałem, że najbardziej atrakcyjnym atrybutem fizycznym dziewczyn jest biust, ale już od jakiegoś czasu to właśnie barwa głosu stała się dla mnie najważniejsza. Niektóre dziewczyny mają taki głos, że choćby przedstawiały mi topografię sklepów ze szpilkami to i tak chłonąłbym każde ich słowo. Zresztą w przypadku Miriam było podobnie. Z racji mojego niezbyt imponującego poziomu znajomości angielskiego połowa jej wypowiedzi do mnie skierowanych była dla mnie zupełnie niezrozumiała. Ale i tak lubiłem jej słuchać.
   W prawdzie moje koleżanki też jeżdżą na autostopa wszędzie gdzie ich szalone myśli poniosą, ale w tej małej Meksykance było coś niezwykłego. Może po prostu to, że była obcokrajowcem, a może to ta jej wesoła otwartość i ufność. Tak czy inaczej to coś wystarczyło, żeby jawiła się dla mnie jak jakąś postać mityczna w stylu Hercules i jemu podobni. Niby spędziłem w jej towarzystwie mało czasu, ale było to jakieś takie egzotyczne doznanie. Zapewne tak samo czułaby się złota rybka, którą wyjęto ze szklanej kuli wypełnionej tylko wodą i żwirkiem po czym wrzucono do wielkiego, kolorowego akwarium pełnego wszelkiej maści atrakcji. Nie oznacza to, że nagle zapragnąłem zerwać z moim domatorstwem. Nic z tych rzeczy, to nie jest moja bajka. W swoich poglądach na ten temat jestem równie stały jak liczba Eulera.  Niemniej na pewno dobrze jest mieć takich znajomych jak ona.
   Najzabawniejsza była dla mnie scena pożegnania, gdy usłyszałem od niej słowa „I wish you happy life” wypowiedziane z czymś jakby ukrytym zwątpieniem, które towarzyszy studentowi zarzekającemu się, że już nigdy nie sięgnie po alkohol. Miriam zdawała się ciągle nie móc uwierzyć, że można żyć w taki sposób jak ja to robię. Prawdopodobnie roześmiałbym się na dobre, gdyby nie to, że jestem raczej sztywny i śmieję się tylko raz w miesiącu. „I wish you happy life” – dobre, to będzie za mną chodzić.

niedziela, 3 lipca 2011

Gdybym wiedział to co wiem

   Tak, pomyłki chodzą po ludziach. Kiedyś na przykład zdarzyło mi się pomylić toaletę damską z męską. Od tego czasu bacznie analizuję oznaczenia na drzwiach łazienek, a w kieszeni zawsze noszę ściągawkę na której mam wyjaśnione co oznaczają owe symbole. Innym razem wracając z kolegą ze szkoły tak bardzo zachwyciłem się pewnym modelem samochodu, że zacząłem się do niego przytulać. Pech chciał, że nie zdążyłem w porę zauważyć, iż w środku zasiadują sobie jacyś ludzie. Ale przynajmniej w jednej kwestii nigdy się nie pomyliłem. Mianowicie w ocenie aktualnego nastroju mojej kotki. Zawsze zakładałem, że jest rozjuszona i zawsze miałem rację!
   Najgorsze jednak jest gdy człowiek żyje w błędzie, a mimo wszystko jest przekonany, że ma rację. Wydaje mu się, że pozjadał wszystkie mózgi włącznie z rdzeniami. Później się okazuje, że owszem pozjadał, ale chyba mózgi jakiś imbecyli albo motyli. I idzie ślepo przed siebie, nieczuły na przekonywania  bliskich, głuchy na rady swojego chomika. Wszystkie znaki na niebie wskazują, że zmierza on w złym kierunku. Rzeczy na jego biurku układają się w magiczne symbole po czym w tajemniczy sposób zmieniają miejsce położenia i trzeba ich szukać. Automatyczne drzwi w sklepie nie chcą się otworzyć za pierwszym razem, a w środku jakaś osoba przed nim wykupiła ostatniego Kubusia, na którego miał wielką ochotę. Wypożycza książkę z biblioteki i zastaje tam podkreślone na jaskrawy kolor podgniłej wiśni słowo „zawróć”. W końcu wychodząc z domu napotyka zdechłą mrówkę, która zginęła w niewyjaśnionych okolicznościach. Ale on, zadufany człowiek nie zwraca na to uwagi. Brnie dalej. Aż w końcu dochodzi do katastrofy, która na zawsze zmienia dzieje jego życia. Ale wtedy jest już za późno, żeby odwrócić bieg wydarzeń. Musi dźwigać ciężkie brzemię, każdego poranka zastanawiając się jakby to było wspaniale, gdyby nie podjął tamtej złej decyzji. Bywa.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...